بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-۱۷ (il-۱۷f) با افزایش استعداد ابتلاء به سرطان معده
نویسندگان
چکیده
سابقه و هدف: سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارشی در دنیا می باشد که در ایران نیز از شیوع بسیار بالایی برخوردار است. اینترلوکین -17 (il-17) یک سایتوکاین پیش التهابی می باشد است که توسط سلول های th-17 ترشح می شود و از طریق القای فاکتورهای مختلف باعث ایجاد و تقویت التهاب می شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلی مورفیسم il-17 در بیماران مبتلا به سرطان معده و مقایسه آن با گروه شاهد می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 332 نفر انجام گردید که شامل 161 بیمار مبتلا به سرطان معده با میانگین سنی 6/12 ± 14/62 سال (89 مرد و 72 زن) و 171 فردسالم با میانگین سنی 2/14 ± 93/58 سال (74 مرد و 87 زن) بودند. dna ژنومی با استفاده از روش تغییر یافته رسوب پروتئین با کمک غلظت بالای نمک استخراج شد و ژنوتیپ های حاصل از پلی مرفیسم il-17f (rs 7488t/c) در ژن il-17f با روش rflp-pcr مورد بررسی گرفت و نتایج بین گروه بیمار و شاهد مقایسه گردید. یافته ها: فراوانی آلل g در بیماران مبتلا به سرطان معده بیشتر (1/12 درصد) از فراوانی آن در گروه سالم (15/9 درصد) بود ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نشد (22/0 =p). همچنین فراوانی ژنوتیپ هموزیگوت موتان gg در بیماران مبتلا به سرطان معده به مراتب از افراد سالم بیشتر بود (3/4 درصد در مقابل 8/1 درصد) با این وجود این تفاوت هم از نظر آماری قابل توجه نبود (182/0= p). ارتباط معنی داری بین حضور آلل 7488g با مراحل بالینی تومور (28/0=p)، درجه بدخیمی تومور (36/0=p) و عفونت هلیکوباکتر پیلوری (89/0=p) دیده نشد. استنتاج: عدم وجود ارتباط معنی داری بین پلی مرفیسم a7488g در پروموتور ژن il-17f و سرطان معده بیان می نماید که آلل g نمی تواند به تنهایی به عنوان یک فاکتور خطر ژنتیکی در تعیین استعداد ابتلاء به سرطان معده نقش داشته باشد.
منابع مشابه
بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-17 (IL-17F) با افزایش استعداد ابتلاء به سرطان معده
Background and purpose: Gastric cancer is one of the most common gastrointestinal cancers in the world. Gastric cancer is the most common cancer in north of Iran. Interleukin-17F (IL-17F) is a pro-inflammatory cytokine expressed by a novel subset of CD4+ Th cells (Th-17), and it causes the occurrence and strengthening the inflammatory response. This study aimed to assess the association betwe...
متن کاملبررسی ارتباط پلی مورفیسم c۲۶۳۰۴t ژن xrcc۱ با استعداد ابتلا به سرطان معده در جمعیت گیلان
چکیده زمینه و هدف: سرطان معده یکی از شایع ترین بدخیمی ها می باشد و تشخیص زود هنگام می تواند در روش درمان مؤثر باشد. ناپایداری ژنومی و در نتیجه بروز تغییرات ژنی یک مرحله مولکولی و پاتوژنیک قاطع می باشد که در اوایل روند سرطان زایی معده رخ می دهد. ژن xrcc1 یکی از مهم ترین ژن های ترمیم dna می باشد. پروتئین xrcc1 نقش اساسی در مسیر ترمیم dna با برداشت باز ایفا می کند. پلی مورفیسم های ژن xrcc1 توانایی...
متن کاملبررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 22 (rs1179251) با سرطان روده بزرگ در جمعیت ایرانی
سابقه و هدف: مطالعات نشان می‌دهند که بیان ژن اینترلوکین 22 در موکوس روده بزرگ افرادی که دچار بیماریهای التهابی روده هستند افزایش می یابد. از طرفی بیماری التهاب روده یکی از عواملی است که در ایجاد سرطان روده بزرگ دخیل می باشد. لذا در این مطالعه ارتباط پلی مورفیسم rs1179251 ژن اینترلوکین 22 با خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در جمعیت ایرانی بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه مورد- شاهدی روی 16...
متن کاملارتباط پلی مورفیسم آرژنین/ پرولین کدون 72 ژن p53 با خطر ابتلاء به سرطان پستان در زنان آذربایجان شرقی
سابقه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان جهان است و یک سوم از زنان سرطانی به این نوع سرطان مبتلا هستند. یکی از مهمترین ژنهای سرکوبکر تومور درگیر در سرطان پستان، ژن p53 می باشد. تحقیقات نشان می دهد پلی مورفیسم G به C در کدون 72 از ژن p53 با افزایش خطر ابتلا به سرطان های زیادی ارتباط دارد و شاید بتوان این پلی مورفیسم را به عنوان مارکر استعداد به سرطان پستان در نظر گرفت. لذا این مطالعه به...
متن کاملبررسی ارتباط پلی‌مورفیسم C26304T ژن XRCC1 با استعداد ابتلا به سرطان معده در جمعیت گیلان
چکیده زمینه و هدف: سرطان معده یکی از شایع‌ترین بدخیمی‌‌ها می‌باشد و تشخیص زود هنگام می‌تواند در روش درمان مؤثر باشد. ناپایداری ژنومی و در نتیجه بروز تغییرات ژنی یک مرحله مولکولی و پاتوژنیک قاطع می‌باشد که در اوایل روند سرطان‌زایی معده رخ می‌دهد. ژن XRCC1 یکی از مهمترین ژنهای ترمیم DNA می‌باشد. پروتئین XRCC1 نقش اساسی در مسیر ترمیم DNA با برداشت باز ایفا می‌کند. پلی‌مورفیسم‌های ژن XRCC1 توانا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندرانجلد ۲۲، شماره ۹۱، صفحات ۱۱-۲۰
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023